Van verblinding door angst naar verbinding met jezelf.
Angst is een raadgever. Een slechte? Nee, juist een goede! Angst geeft je namelijk informatie. Het geeft je inzicht in wat in jou gezien wil worden, in je trauma en pijnstukken. Het laat zien wat naar het licht gebracht mag worden om te helen.
Zeker in deze tijd worden velen geconfronteerd met angst. Ook ik. Inmiddels weet ik dat zodra ik angst voel, ik geraakt word in een pijnstuk.
Ik weet het nog goed. Het is al weer even geleden dat ik in mijn leven te maken kreeg met paniekaanvallen. Van het ene op het andere moment gingen er alarmbellen bij me af. Ik kreeg hartkloppingen en voelde immense angst. Ik verstijfde en wist me geen raad. Ik ben er lange tijd van weg gevlucht. Totdat ik na 1,5 jaar besloot dat ik de angst niet mijn leven wilde laten leiden. Ik koos er voor om de angst bewust toe te laten en te voelen. En wat gebeurde er? Ik was verbijsterd. Was ik hier zo lang voor weggerend? Het was helemaal niet zo groot en eng. Na nog een aantal keren een paniekaanval verwelkomd te hebben, is het daarna nooit meer teruggekomen. De rust kwam terug.
En dat doe ik nog steeds. Zodra ik angst voel, ga ik er mee zitten op mijn favoriete plek in huis, of mee lopen in het bos. En elke keer krijg ik inzichten. En door dat inzicht kom ik tot rust en kan ik de angst omarmen. Ik kom weer in het oog van de storm en word toeschouwer van alle onrust en angst die er nu collectief is.
Het is een mooie tijd, zeker nu in de laatste dagen van het jaar, om eens te gaan zitten met je angst. En jezelf een aantal vragen te stellen. Waar komt mijn angst vandaan? Waar ben ik bang voor? Wat zorgt er voor dat mijn blik vernauwt, dat ik verstijf?
Laat het antwoord bij je naar boven komen. Neem afstand van alle hectiek in de buitenwereld. En kom in verbinding met jezelf.
