Ken jij de geschiedenis van je familie?
Ik weet nog goed dat mijn oma vroeger “elk huisje heeft zijn kruisje” zei. Het was na de uitvaart van haar man, mijn opa, terwijl haar kleinzoon diezelfde dag geboren werd. Deze uitdrukking komt trouwens al sinds de zeventiende eeuw voor. En het is nog steeds zo actueel.
Het huisje staat voor het gezin of de familie. En het kruisje staat voor de moeilijkheden en het verdriet waarmee velen onvermijdelijk te maken hebben gekregen in hun leven.
Deze verhalen ontvouwen zich in mijn praktijk. Elk levensverhaal dat ik tot nu toe hoorde, kent traumatische gebeurtenissen, pijnlijke momenten of stil verdriet. En deze pijn wordt uitgesproken door cliënten die merken dat het familieverhaal negatieve impact heeft op hun leven. Ze lopen vast in hun leven; mentaal, emotioneel of fysiek.
De familieverhalen zijn heel divers. Een oom die omkomt in de oorlog, een oma die haar grote liefde opoffert om voor een ander gezin te zorgen, incest, een kind verliezen aan een noodlottig ongeval, of een abortus die geheim moest blijven.
Vroeger werd nauwelijks gesproken over wat er allemaal speelde in de familie. Verdriet werd diep weggestopt en velen gingen in overlevingsstand. Onbewust werd deze pijn overgedragen aan de volgende generatie, zowel via de genen als energetisch.
Zolang niemand in de familie deze geschiedenis aankijkt en doorvoelt, blijft deze pijn doorgegeven worden. Maar zodra iemand in de familie op onderzoek uit gaat naar de verborgen verhalen, dan kan er alsnog heling plaatsvinden. In een filmpje vertel ik over het positieve effect van voorouderheling.
Deze heling zorgt voor lichtheid, zowel bij de cliënt als bij de voorouders. En het zorgt ook opluchting. Er wordt daadwerkelijk diep gezucht na het loslaten van de pijnstukken. Je ziet de ontspanning op het gezicht van de cliënt terug komen.
Onderzoeken van je familieverhaal
Het onderzoeken van je familieverhaal is zeer de moeite waard! Niet alleen voor jou en je voorouders, maar ook voor je kinderen en de generaties daarna. Alles wat jij zelf boven water kunt halen, hoeft door de generaties daarna niet meer verwerkt te worden. Het vraagt om een eerste stap. De eerste stap om je familiegeschiedenis te gaan ontdekken.
Wat weet jij van je voorouders? Heb je wel eens naar foto’s gekeken van je jeugd. Of van de jonge jaren van je ouders? Wat valt je op?
Of misschien heb je wel oudere familiefoto’s waarop je (over)grootouders staan. Een heel ander tijdsbeeld dan waarin we nu leven. Hun leven was ook echt wel anders dan ons leven nu. Vaak werd er niet gesproken over wat ze bezig hield, of als ze verdriet ervaarden. Het werd onder het tapijt geschoven.
Zelfs voor onze ouders kan het soms pijnlijk zijn om herinneringen op te halen. Misschien heeft je moeder je wel eens gezegd dat de pijn van haar is. En dat het niet de bedoeling is dat je hier verder naar vraagt, want ze wil dit niet oprakelen. En bovendien is ze er van overtuigd dat haar pijn bij haar blijft.
Je kunt jezelf in deze situatie al zo mooi helpen door zelf op onderzoek uit te gaan. Luister naar de verhalen van je ouders over hun leven, vraag naar het leven van je grootouders. Of praat met een broer, zus, oom of tante. Leg je oor te luister. Kijk naar oude familiefoto’s. Of ga eens op zoek naar je genealogie, naar je stamboom. Op internet zijn hier veel mooie websites over te vinden.
Door zelf op deze manier op onderzoek uit te gaan, zet je al een helende beweging in. Je voorouders voelen zich hiermee al gezien. En dat is al heel wat waard. Ook voor jou!
Ik wens je een mooie ontdekkingstocht toe!
