Pijn die lang opgesloten heeft gezeten, komt er soms uit met een schreeuw, een fysieke beweging of tranen. Dit is de pijn van het trauma waarvan je gedissocieerd bent geraakt. Je hebt jezelf als het ware op slot gezet.
Trauma is pijn die is weggestopt, omdat het destijds te onveilig voor je was om direct te ervaren. Bijvoorbeeld omdat je te jong was of omdat die ervaring te schokkend was om in volle omvang te beleven. Het is je niet-verwerkte pijn.
Een ervaring die niet erkend en verwerkt wordt, draag je nog bij je. Het trauma is dan wel weggedrukt en begraven, soms zo diep dat je het lijkt te zijn vergeten. Maar het is niet weg. Het heeft zich opgeslagen in het gebied van het onbewuste en het stuurt je van daaruit nog aan in de vorm van beperkende overtuigingen en patronen.
De energie rondom een onverwerkte ervaring bevriest als het ware en zet zich vast in je energieveld en in je lichaam. Je levensenergie kan dan niet meer ongehinderd door je heen stromen. Deze pijn kan zelfs zorgen voor herhaling van soortgelijke pijnlijke ervaringen. Je ziel wil je op deze manier uitdagen om met terugwerkende kracht dit trauma te doorvoelen. Het wil gezien, vrijgemaakt, begrepen en ontladen worden.
Herverbinding maken met die delen in jezelf die je bent kwijtgeraakt onder invloed van trauma, helpt je om weer heel te worden. Waardoor je levensenergie weer voluit kan stromen.
